بررسی نظم آوایی گونه اقلید در چارچوب واجشناسی زایشی

پایان نامۀ حاضر به «بررسی نظام آوایی گونۀ اقلید در چارچوب واج شناسی زایشی» اختصاص دارد و مشتمل بر پیشگفتار، پنج فصل و ضمائم می باشد. در این اثر، نظام آوایی و فرآیندهای واجی موجود در گونۀ اقلیدی کشف، و بر اساس روشهای موجود در واج شناسی زایشی به شیوۀ خطی مطالعه گردید. داده های مورد نیاز برای انجام این تحقیق از چند منبع گردآوری شده است: 1) گفتار خود پژوهشگر به عنوان گویشور بومی 2) گفتار بیست نفر از گویشوران این گونۀ زبانی. بدین منظور، گفتار این گویشوران، که تمام گروههای سنی را در بر می گرفت، ثبت و ضبط، و سپس آوانگاری شد. به علاوه، پرسش نامه ای که حاوی 216 واژۀ پربسامد و 100 جمله است و برای مطالعۀ گویشها انتخاب می شود، در اختیار گویشوران قرار گرفت. 3) منابع مکتوب در بارۀ این گویش. این منابع، عموماً کتابهایی را دربر می گرفت که دربارۀ گونۀ اقلیدی و دیگر گونه های زبانی استان فارس نوشته شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که در گونۀ اقلیدی فرآیندهای «همگونی»، «تضعیف»، «حذف» و «افراشتگی واکه» رایج ترین فرآیندهای واجی محسوب می شوند.